Ujian..

smalam ku sangkakan ujan da benti.. rupe ye tidak.. abis ak kebasahan di dalam titisan air ujan..
shopping at bazar pn dalam ujan.. syok laks, sbb da lame x mandi ujan.. teringat plaks zaman kanak2..
kat bazar.. ak beli meetiaw goreng (da jadik menu tetap).. ayam goreng.. air tebu.. da itu je santapan bebuke ak.. malas nk beli byk2.. xde nafsu.. alhamdulila.. oh ya, semalam ak p beli air tebu n air kelapa.. sumes bharga rm2.. so ak nk bayar.. ttibe makcik tu cakap.. xperlu.. ye bagi free.. huh? tkejut ak, nape laks.. tp ak tetap nk bayar.. coz itu rezeki makcik tu.. bkn ak.. ak tau perasaan makcik tu nk bagi free.. bsedekah.. sbb mak ak pon slalu uat cam tu cam customer ye.. aduh i miss my mon.. she's kindest mon in this world 4 me.. i love her so much..
then ak tgk jam.. aduhhh da nk bbuke.. kompem ak bbuke tgh jalan nie.. uhuuuu..
wahh.. baju da la basah.. sejuk.. ak stat la kapcai ak utk pulang.. dlm perjalanan pulang ak ujan smakin laju membasahi baju ak.. sabar2.. sampai satu trafik light.. ttibe azan maghrib bekumandang ke udara.. menandakan waktu bbuke da masuk.. ak pikir nk tegur je air tebu y dibeli oleh ak.. x jadik takut bcampur ngan air ujan.. so tahan jela.. tggula sampai umah..
baju smakin basah.. ujan mengaburi pemandangan ak melalui visor helmet ak.. n ak da stat mngigil kesejukan n lapar.. sabar2.. then baru ak teringat kat org2 susah.. cam mne ngan dorg.. bayangkan y xde umah utk blindung... dan miskin utk mperolehi sesuap nasi.. wahh, sedeyy wei... d'citu baru ak trase btape beruntung ye ak.. skurang2 ye ak ade umah utk blindung.. ade keje utk sesuap nasi.. so ak xperlu mengeluh psl sejuk n basah.. kerana kekayaan itu sumes hanye sementara..
so bsyukurla dgn pe y kite ade.. amin..
akhir ak sampai kat umah... syukur... tp kul 8.. T_T